“Iedereen wil wel meer verdienen en minder werken. Maar niet alles is haalbaar in het leven” Zei ze. En alleen al met dat zeggen tegen haarzelf, zorgt er voor dat ze niet op onderzoek uitgaat hoe het wél kan.
Zulke “Ja, maar… “ zinnen hoor ik jammer genoeg vaker. En zelf ben ik er ook af en toe schuldig aan. Ik ben ook geen heilige. Wel ben ik er steeds scherper op hoe ik dingen tegen mijzelf zeg.
Met een ‘maar’ doe je namelijk alles wat je daarvoor zei, teniet.
“Ja leuk, maar dat kan door x en y niet.” Daarmee zeggen we eigenlijk: “Ik vind het niet leuk genoeg om uit te zoeken of het toch kan, ondanks x en y.” En dit klinkt misschien iets te kort door de bocht. Snap ik. Toch is dit hoe je brein werkt. Door eerst te zeggen wat je wil, en daarna wat daarvoor in de weg staat door een ‘maar’, gaat je brein niet opzoek naar mogelijkheden. Je programmeert het om te stoppen met nadenken.
We zijn er vaak niet zo van bewust hoe we tegen onszelf praten en vooral wat voor invloed dat heeft op je brein. En daarmee ook wat de uitkomst wordt. Want tja als je tegen je brein zegt dat het toch niet haalbaar is, dan gaat hij natuurlijk ook niet voor je aan de slag om mogelijkheden te zien en informatie te verzamelen.
Als je de zin zou omdraaien, wordt hij heel anders.“Door x en y kan het (nu) niet. Maar ik vind het wel leuk.”Dat bied direct mogelijkheden aan je brein (en aan de ander) om uit te zoeken hoe het dan wél kan.
“Niet alles is haalbaar in het leven, maar ik zou wel meer willen verdienen en minder werken.” BAM. Ineens verandert de hele betekenis naar: Ik kan niet alles kiezen, maar hier wil ik wel voor gaan. Hoe zou ik dat kunnen doen? En er komt een opening om ook te vragen: “Hoe doe jij dat?”
Want nee natuurlijk is niet alles haalbaar in het leven. Je hebt keuzes te maken. Dus wat kies je? Geloven dat het nooit kan? Of durf je er voor te kiezen en wil je uitzoeken hoe? Wie en wat je nodig hebt om dit werkelijkheid te maken? Je kan niet én een dag vrij nemen voor je kids of partner én 120 uur in de week willen werken. Het is het één of het ander. Pas als je gelooft dat beide mogelijk zijn, kan je bewust kiezen wat je WIL.
Ook zou je de zin kunnen formuleren als: “Ik zou graag minder willen werken en meer verdienen. Maar ik heb geen idee hoe ik dat doe. Ik ben wel benieuwd hoe anderen dat doen. Hoe doe jij dat?” Met de ‘maar’ vervalt het eerste stuk wel. Maar (haha) je geeft het alsnog een positieve draai en zet je brein aan het werk om ervoor open te staan.
WIL je minder werken en meer verdienen?
Dan begint het simpelweg met jezelf af te vragen: “Ik weet niet hoe ik dat moet doen, vind het nog niet zo gemakkelijk, geen idee waar ik moet beginnen. MAAR ik wil het wel.” Je brein wordt op die manier geprogrammeerd om iets te doen met wat je zegt.
Alleen al anders tegen jezelf praten, zorgt er voor dat de kans dat het ook lukt 10x groter wordt. Je brein is er niet voor gemaakt om te zeggen dat je niets kan. Het is super slim. Zorg dat je het inzet om mogelijkheden te zoeken, mensen om hulp te vragen, informatie te verzamelen. Zodat je lekker in actie kan komen.
En als we het over hulp vragen hebben: “Rosanne kan je mij daarbij helpen?”
Yes I can!
Je kan hier vrijblijvend een gesprek inplannen. Dan kijken we samen wat de mogelijkheden zijn.